กฎหมายไทย

– การกระทำชำเราผู้อื่นจะเป็นความผิดเมื่อผู้อื่นไม่สมัครใจเย็นยอมให้กระทำและผู้กระทำอาจต้องรับโทษหนักขึ้น หรือยอมความได้ในกรณีที่มีกฎหมายบัญญัติไว้ในเรื่องนั้นๆโดยเฉพาะ

– การกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกิน 15 ปี เป็นความผิดที่ยอมความไม่ได้ ไม่ว่าเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่

– การกระทำอนาจารแก่หญิงหรือชายอายุเกินกว่า 15 ปี จะเป็นความผิดถ้าบุคคลนั้นไม่ยินยอมให้กระทำแต่การกระทำอนาจารกับเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี ย่อมเป็นความผิดเสมอไม่ว่าเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่

– การเป็นธุระจัดหา ล่อไป หรือพาชายหรือหญิงหรือเด็กไปเพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่นหรือเพื่อการอนาจารเป็นความผิด ไม่ว่าผู้นั้นจะยินยอมหรือไม่ กฎหมายลงโทษทั้งผู้กระทำ ผู้สนับสนุนการกระทำดังกล่าวและผู้รับตัวชายหรือหญิงหรือเด็กนั้นไว้

– การพาบุคคลอายุเกินกว่า 15 ปีแต่ยังไม่เกิน 18 ปีไป หรือพาเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีไป แม้ผู้นั้นจะยินยอมหรือพาผู้อื่นที่ไม่ยินยอมไป เพื่อการอนาจารเป็นความผิด กฎหมายลงโทษทั้งผู้พาและผู้ซ่อนเร้นบุคคลหรือเด็กหรือผู้อื่นนั้น

– บุคคลอายุเกินกว่า 16 ปีดำรงชีพอยู่จากรายได้ของผู้ซึ่งค้าประเวณีย่อมมีความผิด เว้นแต่ได้รับการเลี้ยงดูจากผู้นั้นตามกฎหมาย หรือตามธรรมจรรยา

– การผลิต การค้า การทำให้แพร่หลาย การโฆษณา หรือการกระทำอื่นๆ แก่วัตถุหรือสิ่งลามก อาจเป็นความผิด ถ้าได้กระทำเพื่อการค้า การแจกจ่าย การแสดงอวดแก่ประชาชนหรือเพื่อช่วยทำให้แพร่หลายซึ่งวัตถุหรือสิ่งลามกดังกล่าว